- Słowa gromadziły się, niczym horda wilków-erudytów. – Gregory Benford, W oceanie nocy
- Cóż za słowa! Z gracją kołyszą się na krawędzi braku znaczenia. – Gregory Benford, Wspaniała gwiezdna rzeka
- Nareszcie doszedłem donikąd i siedzę obok swego cienia. Kiedy się tak siedzi tylko z cieniem, wtedy jest się nigdzie i na pewno samemu. – Augustyn Baran, Gwiazda zagłady
- W tym wszystkim był również jakiś dziwny spokój i łagodność, która była gwałtowniejsza niż potrafi być ludzka nienawiść. – George R.R. Martin, Pieśń dla Lyanny
- Ciekawe, co czuje kropla deszczu uderzając o powierzchnię kałuży? Co czułby liść dębu lądując na Księżycu? – Andrzej Sikorski, Motyl na wieży Babel
- Korytarze. Korytarze. Ciemne autostrady przez ruiny dzieciństwa. Korytarze z przesuwającymi się chłopcami i dziewczynkami, podejmującymi drogę przez poddasze, rozległe i stęchłe, poszukując pamiątek niewinności. – Richard Calder – Martwe dziewczyny
- Jacyście śliczni i niewinni. – Wieniedikt Jerofiejew, Zapiski psychopaty
Walter M. Miller: Kantyczka dla Leibowitza
A więc urodźcie się, chwyćcie powietrze, wrzaśnijcie od klapsa lekarza, szukajcie męskości, posmakujcie odrobiny dobroci, poczujcie ból, dajcie życie, walczcie odrobinkę, umrzyjcie:
(Umierając, proszę uprzejmie cicho wyjść tylnymi drzwiami).
Generacja, regeneracja, znowu, znowu, jak w obrzędzie, z zakrwawioną odzieżą i rozdartymi przez gwoździe rękami, dzieci Merlina goniące za lśnieniem. A też i dzieci Ewy, odwiecznie budujące raje… i rozwalające je kopniakami we wściekłej furii, bo to jakoś nie to samo.
