Cytaty o poezji
13 poetów. Antologia współczesnej poezji węgierskiej
Dla powieści trzeba publiczności gotowej kupić przynajmniej jedno wydanie, dla dramatu czterdziestu – pięćdziesięciu przedstawień przy pełnej sali, dla filmu – milionowego kapitału, dla wiersza zaś wystarczał ołówek i wyrozumiały redaktor, który byłby gotów go opublikować.
Ursula K. LeGuin, Raje utracone
Nikt nie pisze wyłącznie wielkich wierszy.
Edgar Allan Poe
Poezje moje nie są dziełem rozmysłu lecz namiętności; a namiętność musi być szanowaną, nie może ona, nie powinna ulegać tak marnej podniecie, jaką jest nadzieja wynagrodzenia, lub marniejszemu jeszcze oczekiwaniu czyjej bądź chwały.
Sylvia Plath, Porównanie
O ile wiersz jest koncentratem, zaciśniętą pięścią, powieść jest rozluźniona i rozległa, jak otwarta dłoń: ma drogi, objazdy, punkty docelowe; linię serca, linię rozumu, wchodzi w nią moralność i pieniądze. Pięść wyklucza i oszałamia, zaś otwarta dłoń może w swych podróżach wiele dotknąć i zawrzeć w sobie.
Sylvia Plath, Kontekst
Wielki pożytek z poezji z pewnością polega na przyjemności, którą daje – nie na wpływie, który wywiera jako propaganda religijna albo polityczna.
Sylvia Plath, Ocean 1212-W
Dostrzegłam gęsią skórkę na własnym ciele. Nie wiedziałam, co ją wywołało, gdyż nie czułam zimna. Czy to przeleciał jakiś duch? Nie, to poezja […] Byłam bliska łez; czułam się nieswojo. Poznałam nowy rodzaj szczęścia.
Réné Char
Stworzyć wiersz, to wziąć w posiadanie weselną tamtą stronę, obecną w tym życiu i ściśle z nim związana, w sąsiedztwie jednak urn śmierci.
Barbara Rosiek, Pamiętnik narkomanki
Czy można się nauczyć poezji? Nie, to trzeba czuć od początku do końca w sobie.
Mieczysław Jastrun, ze wstępu do wyboru poezji Charlesa Baudelaire’a
Żaden poemat nie będzie tak wielki, tak szlachetny, tak prawdziwej godny miana poematu jak ten, który pisze się jedynie dla samej rozkoszy pisania.
Matthew Sweeney, John Hartley Williams, Jak pisać dobrą poezję
Poezję się odkrywa, patrząc inaczej na zwykłe rzeczy.
Cytaty o poetach
Lois McMaster Bujold, Klątwa nad Chalionem
Poeci są radością bogów, wiesz? Pieśni i poematy, które są z tej samej substancji co dusze, mogą przechodzić do ich świata prawie bez przeszkód.
Victor Hugo
Oto zasada, literatura i sztuka stojące w poprawnym szyku. Ratunkiem społeczeństwa jest tak literatura jak polityka. Wszyscy wiedzą, że poezja to rzecz błaha, nieważna, bezpłodna, próżna, oddająca się dziecinnemu wyszukiwaniu rymów; i dlatego należy się jej bać. Trzeba poskramiać myślicieli. Niebezpiecznie wynosić ich na ołtarze. Kimże jest poeta? Jeśli oddaje się mu cześć – nikim; ale jeśli się go prześladuje, wówczas jest wszystkim.
Gunnar Ekelöf, Każdy człowiek jest światem
Pierwszym zadaniem poety jest stać się podobnym do siebie, a więc stać się człowiekiem. Pierwszym obowiązkiem – albo raczej najlepszym środkiem do osiągnięcia tego celu – jest przyznanie się przed sobą do nieuleczalnej samotności i bezsensu ziemskiego żywota. Dopiero wtedy poeta potrafi obnażać rzeczywistość, pozbawiać ją wszelkich kulis teatralnych, dekoracji i zamaskowań. W żaden inny sposób nie może być użyteczny ludziom, jak tylko w ten, że znajdzie się razem z nimi w ich trudnym położeniu, które jest położeniem wszystkich bez wyjątku! Bezsensowność jest tym, co nadaje życiu sens.
Julia Hartwig, Nie ma odpowiedzi
Zaśmiałam się. Przyznaję, nie był to dobry śmiech. Ale co powiedzieć na takie zdanie młodego poety: „Czuję żywotność moich wierszy i jestem świadomy ich znaczenia dla kultury”.
Arthur Rimbaud, Sezon w piekle
Chcę być poetą i pracuję nad tym, żeby być jasnowidzem […] Idzie o to, by dojść do niewiadomego przez rozprzężenie wszystkich zmysłów. Cierpienia są ogromne, ale trzeba być silnym, trzeba urodzić się poetą, ja zaś uznałem się za poetę. […] Niesłusznie jest mówić: ja myślę. Należałoby raczej powiedzieć: Mnie myślą. Przepraszam za grę słów. Ja to ktoś inny. […]
Matthew Sweeney, John Hartley Williams, Jak pisać dobrą poezję
Jeżeli chcesz być poetą, musisz żyć pełnią życia.
W.H. Auden
Dopiero zdolność poety do odrzucania upokorzenia czyni z niego artystę.
Charles Baudelaire, Kwiaty zła
Zło jest wieczne i niepokonane, dlatego poeta klęka przed szatanem, błagając go w przewrotnej modlitwie o litość.
Anne Sexton
To jedyna rzecz jakiej pragnę – mieć tyle jedzenia, aby przeżyć, chodzić na lekcje poezji, pisać – reszta świata nie istnieje.
