Ostatnia rozpaczliwa próba

w sztucznym świecie – sztuczny ja
wypełniony światłem dnia

uciekam od syntetycznych myśli
ludzi, którzy przede mną tu przyszli

nie będę numerem tysiąc i dwieście
nie będę gnić w stalowym mieście

nie pokryje mnie radioaktywny kurz
co stał się krwią w żyłach ludzkich dusz

kokonem otula mnie czarna mgła
moc wyzwala i w przepaść pcha

moje oczy krzyczą światłem
w mrocznym sercu skrywam gwiazdę

Kategorie: Poezja